Σινεμά Καραντίνας: Κλασικά Γουέστερν από Άντονι Μαν και Ραούλ Γουόλς (vids)

Συνολικά, το είδος υπηρέτησαν μεγάλοι σκηνοθέτες

Το γουέστερν αποτελεί από μόνο του ένα τεράστιο κεφάλαιο στον κινηματογράφο και έχει ακόμη και σήμερα φανατικούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο, ειδικά το κλασικό γουέστερν του Χόλιγουντ (’30-’50) με πλήθος ταινιών, καλών παραγωγών.

Αν και στον πυρήνα τους διαθέτουν ρατσιστική θέση έναντι των Ινδιάνων, ενός έθνους που γνώρισε ίσως τη μεγαλύτερη γενοκτονία στην παγκόσμια ιστορία, αυτό δεν στερεί απ’ αυτές μία διαχρονική γοητεία. Άλλωστε, το κοινό καταλαβαίνοντας σε μεγάλο βαθμό τα ρατσιστικά μηνύματα του σεναρίου τα πετά και κρατάει όλα τα άλλα στοιχεία του φιλμ.

Δεν υπάρχει, όμως, μόνο η θεματολογία με τους «άγριους, τους αιμοβόρους Ινδιάνους», αλλά και η σύγκρουση των καουμπόηδων με τους μεγαλοκτηματίες, των ταπεινών αγροτών με αυτούς που θέλουν να αρπάξουν την περιουσία τους, τους παράνομους, την ανδρική φιλία, τη διαφθορά που ακουμπάει την ανερχόμενη τάξη των επιχειρηματιών και των αξιωματούχων, τον αμερικάνικο εμφύλιο και φυσικά το ρομάντζο, το οποίο κατέχει ένα μεγάλο κομμάτι στα γουέστερν.

Το γουέστερν το υπηρέτησαν μεγάλοι σκηνοθέτες, με πρώτο τον κορυφαίο Τζον Φορντ, αλλά και άλλοι σημαντικότατοι δημιουργοί που γύρισαν κάποια αριστουργήματα του είδους, όπως οι Χάουαρντ Χοκς (“Ρίο Μπράβο”, “Το Κόκκινο Ποτάμι”), Φρεντ Τσίνεμαν (“Το Τρένο θα Σφυρίξει Τρεις Φορές”), Τζον Στάρτζες (“Και οι 7 ήταν υπέροχοι”).

Και πολλοί ακόμη που διέπρεψαν σε άλλα είδη, αλλά έκαναν και τρία- τέσσερα γουέστερν. Οι περιπτώσεις πάμπολλες που δύσκολα θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα σύντομο σημείωμα.

Ωστόσο, υπήρξαν και σκηνοθέτες που θριάμβευσαν στο γουέστερν αλλά έμειναν σχετικά στην αφάνεια. Δεν χαρακτηρίστηκαν ποτέ δημιουργοί, δεν είχαν την αναγνώριση που τους άξιζε, δεν ανέβηκαν ποτέ στο κορυφαίο σκαλοπάτι, δεν έμειναν ως “εξαιρετικοί επαγγελματίες” ή “μάστορες” του είδους.

Δύο από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις ήταν ο Άντονι Μαν και ο Ραούλ Γουόλς, δύο σπουδαίοι σκηνοθέτες, που σήμερα αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο, αν και οι ταινίες τους είναι γνωστές ως οι ταινίες του Τζέιμς Στιούαρτ, του Χένρι Φόντα, του Γκρέκορι Πεκ και άλλων πρωταγωνιστών. Στην παρέα τους θα ήταν και ο Μάικλ Κέρτιζ, αν δεν γύριζε την περίφημη «Καζαμπλάνκα», που είχαν σνομπάρει αρχικά στο Χόλιγουντ…

Έτσι, παρακάτω θα δούμε πέντε υπέροχα γουέστερν που γύρισαν οι Μαν και Γουόλς, όχι και τόσο γνωστά ή προβεβλημένα αλλά ό,τι πρέπει για την εποχή που διανύουμε, λόγω του κορονοϊού. Ο Άντονι Μαν θεωρείται από τους κορυφαίους εκπροσώπους του γουέστερν (“Η Καραμπίνα Φάντασμα”), ενώ ο Ραούλ Γουόλς ήταν κυρίως γνωστός για τις γκανγκστερικές του ταινίες (“Η Πόλη του Αίματος”) και τα φιλμ νουάρ (“Ο Δραπέτης της Σιέρα”) και δευτερευόντως για τα γουέστερν του.

https://www.youtube.com/watch?v=RaQKuHJgtN0

Ίσως σας ενδιαφέρουν