Δεν τα κατάφερε κόντρα στον Βόλο η ΑΕΚ

Την εκτός έδρας ήττα με 1-0 υπέστη η ΑΕΚ από τον Βόλο για την 26η αγωνιστική της Super League.

Το ματς κρίθηκε στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου, όταν σε μια όχι ασυνήθιστη τραγική αμυντική στιγμή της ΑΕΚ, που ολοκλήρωσε με την απειρία του, ο φανερά ανέτοιμος να σταθεί σε αυτή την φάση στο απαιτούμενο επίπεδο, Μάριος Μιτάι, ο Βόλος κέρδισε πέναλτι σε πτώση του Περέα. Το εκτέλεσε εύστοχα ο Δουβίκας και το πρόβλημα για την κάκιστη σε όλο το πρώτο μέρος Ένωση, έγινε πλέον βουνό.

Το ματς δεν ήταν καλό, απλά ο Βόλος που είναι ένα καλύτερα δομημένο σύνολο και σε πολύ καλύτερη αγωνιστική κατάσταση γενικότερα, το πήγε από την αρχή εκεί που ήθελε κι έμεινε έτσι ως το τέλος. Υπερτερούσε σε όλα τα κρίσιμα ποδοσφαιρικά μεγέθη που κρίνουν ένα ποδοσφαιρικό ματς, εκτός από την τύχη και απέναντι σε μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, ήταν φυσικό να έχει τον πρώτο λόγο.

Η ΑΕΚ κατέβηκε στο γήπεδο παθητικά από την αρχή, χωρίς προσανατολισμούς, χωρίς σκέψη για το πως πρέπει να απειλήσει εκείνη τον αντίπαλο και επέτρεψε έτσι να μεταφερθεί το βάρος στα σημεία που πάντα έχει πρόβλημα. Δηλαδή στην αμυντική της λειτουργία. Μεγάλες αποστάσεις, «θολωμένη» σκέψη και πρόβλημα έντασης και δυνάμεων σε ένα ακόμη ματς. Γαρνιρισμένο με τις απουσίες που παραμένουν πολλές και κομβικές, αυτό το σκηνικό οδήγησε σε μια εικόνα ταλαιπωρίας στο γήπεδο.

Όλες οι τελικές του ματς ήταν κυρίως σουτ από λιγότερο ή περισσότερο μακριά και η ΑΕΚ που βρέθηκε να κυνηγάει στο δεύτερο ημίχρονο το σκορ, δεν μπόρεσε να φτιάξει ούτε μία κανονική ευκαιρία σε όλο το ματς! Έχασε στην πορεία με ενοχλήσεις τον Γκαρσία, έπαιξε με τον Λάτσι αριστερό μπακ μετά την ανάπαυλα, δοκίμασε και με τον Ολιβέιρα, αλλά η εικόνα ήταν αδύνατο να αλλάξει. Ποτέ δεν έδωσε η Ένωση την αίσθηση πως είχε σοβαρή ελπίδα, ακόμη και για την ισοφάριση. Μια εικόνα που δεν ταιριάζει στην ΑΕΚ, έχει πολλές αιτίες και οδηγεί σε πλήρη απογοήτευση τον κόσμο της.