Λυδία Βενιέρη: «Δεν υπάρχει οργανωμένη διάθεση και βούληση για τους Έλληνες καλλιτέχνες»

Δείτε επίσης

Αναδημοσιεύση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Συνέντευξη στην Εσμεράλδα Αγαπητού

Κυρία Βενιέρη, πότε αρχίσατε να ασχολείστε με την Τέχνη; Από μικρή είχατε το χάρισμα;

PGRpdiBzdHlsZT0iIiBjbGFzcz0ibW9iaWxlX2Jhbm5lciBiYW5uZXItc3RpY2t5Ij4NCgkJCTxkaXYgaWQ9J3ZyYWRpbmlfUFInIGNsYXNzPSJiYW5uZXItc3RpY2t5Ij4NCiAgPHNjcmlwdD4NCiAgICBnb29nbGV0YWcuY21kLnB1c2goZnVuY3Rpb24oKSB7IGdvb2dsZXRhZy5kaXNwbGF5KCd2cmFkaW5pX1BSJyk7IH0pOw0KICA8L3NjcmlwdD4NCjwvZGl2PgkJCTwvZGl2Pg==

«Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου τον θυμάμαι με την ετικέτα του καλλιτέχνη. Ο Τσαρούχης με υποστήριζε, έβλεπε τις ζωγραφιές μου και έλεγε στους γονείς μου ότι είμαι γεννημένη-ταγμένη καλλιτέχνης». 

Γιατί ασχοληθήκατε με την εποχή του Λόρδου Βύρωνα; 

«Η Βυρωνική Εποχή που εκθέτεται στο Μαρούσι, στο κτίριο της Πινακοθήκης, που είναι ένα από τα πρώτα σχολεία της Ελλάδας, είναι η νέα σειρά Βυρωνικών Ηρώων, όπου τονίζω το περιβάλλον γύρω από τα μοντέλα μου σαν μια εποχή που έχει τη δίκη της διάσταση. Πολλά έργα του Ντελακρουά που με ξετρέλαναν με την επικότητα και το θεατρικό στοιχείο, προέρχονται από έργα του Μπάιρον, που, πέρα από ζωγραφική, έγιναν όπερες, συνθέσεις, μπαλέτα, ταινίες, μια αστείρευτη πηγή Τέχνης που ήταν ταυτόχρονα και η διεθνής κρυφή γλώσσα της Επανάστασης. Στα έργα αυτά έχει εξελιχτεί, πλέον ψηφιακά, ένα παιχνίδι που έκανα από παιδί φτιάχνοντας εμπρεσιονιστικά –το λέω γιατί δεν χρησιμοποιώ στολές– τα μοντέλα μου, δημιουργώντας μία ατμόσφαιρα που ήδη προτού να το μάθω ήταν βυρωνική. Οι Βυρωνικοί Ήρωες θα εκτεθούν μέσα στον Δεκέμβριο στο “MOMus” στη Θεσσαλονίκη».

Τι τεχνική ακολουθείτε; Τα πρόσωπα στους πίνακες μοιάζουν… ζωντανά.

«Πριν από την τεχνική υπάρχει ολόκληρη ιεροτελεστία μέχρι να πετύχω τις εκφράσεις που θέλω από τα μοντέλα μου, που είναι τα περισσότερα κάτω των 20 ετών. Τεχνικά οι φωτογραφίες γίνονται στο στούντιο σε πράσινο φόντο, και μετά επεξεργάζονται ψηφιακά. Συχνά από γκραβούρες δανείζομαι κάποια σκηνή που διαμορφώνω ως φόντο, και ολόκληρη την εικόνα την ξανα-ζωγραφίζω ψηφιακά. Τα προγράμματα εξελίσσονται, καθώς και το υλικό στο οποίο τα τυπώνω, που είναι το πιο ανθεκτικό τύπωμα. Μου αρέσει να τα ζωγραφίζω ώστε να μας κοιτούν τζοκόντια, δηλαδή να μας ακολουθούν με το βλέμμα. Στη “Βυρωνική Εποχή” εφαρμόζω αυτό το βλέμμα περισσότερο από όταν έκανα τους “Βυρωνικούς Ήρωες”». 

Τι αντιπροσωπεύουν οι πρωταγωνιστές της «Βυρωνικής Εποχής»; Τους έχετε δώσει και ονόματα…

«Τα ονόματα προέρχονται από τους ήρωες των ποιημάτων του Μπάιρον, που είναι και ηρωικοί. Κάθε ποίημα ήταν τόσο δυνατό ενάντια στην αδικία, που έγινε αρχέτυπο άλλων καλλιτεχνών. Δημιούργησε τα πρώτα βαμπίρ στην νεότερη Λογοτεχνία και έκανε της μόδας τους πειρατές. Τα αγόρια ήταν τυχοδιωκτικά και αναζητούσαν την περιπέτεια με ηρωικό εγωισμό και ένα τεράστιο παράπονο, ενώ οι ηρωίδες του είναι μέσα στην αυταπάρνηση, την εξυπνάδα και την αγάπη. Οι ήρωές του είναι ερωτεύσιμοι, και εύκολα τους οικειοποιείται κανείς, γιατί γίνονται αγαπητοί». 

Στην Ελλάδα υπάρχει αγοραστικό ενδιαφέρον;

«Στην Ελλάδα υπάρχουν μεγάλοι διεθνείς συλλέκτες, σημαντικοί παράγοντες στη διεθνή Τέχνη. Υπάρχουν μουσεία και επιμελητές και επιδοτήσεις, οι οποίες, ωστόσο, δεν καλύπτουν τα προς το ζειν των καλλιτεχνών. Εκτός και αν, παράλληλα, γίνουν καθηγητές. Υπάρχει ενδιαφέρον από όλο το μορφωμένο κόσμο και παρά πολλούς καλλιτέχνες σε όλα τα επίπεδα. Είναι αισιόδοξο που διοργανώνονται Εκθέσεις και το κοινό συμμετέχει. Δεν υπάρχει, όμως, οργανωμένη διάθεση και βούληση για τους Έλληνες καλλιτέχνες, ούτε για τα μεγάλα ονόματα, ούτε για να αναδειχθούν νέοι άξιοι καλλιτέχνες».

Γενικά για τα θέματά σας από τι εμπνέεστε;

«Μπορώ σήμερα να κοιτάξω στους τίτλους των ενοτήτων που κάνω και να ψάξω την ουσιαστική μου έμπνευση που καταλήγει να είναι η Φύση, η Μυθολογία και ο Ανιμισμός, με προσωπικά και πολιτικά σπαράγματα, που μεσολαβούν σε μία φιλοσοφημένη αποστασιοποίηση του εαυτού».

Πόσο χρόνο κάνετε να τελειώσετε ένα έργο σας;

«Όταν κάνω ένα συγκεκριμένο έργο το κρύβω πριν το τελειώσω και το ξαναπιάνω με νέο μάτι, γιατί νομίζω ότι το τελείωμα έρχεται από εξωτερική ματιά και όχι εσωτερική. Συχνά, όμως, δεν τελειώνω ποτέ. Μόνο όταν χρειαστεί, γιατί το τελείωμα είναι τέχνη από μόνο του. Και είναι άλλη η διάθεση της δημιουργίας και άλλη της κρίσης και της άποψης. Γι’ αυτό και χρησιμοποιώ άλλους χρόνους για το κάθε τι».

Τι σημαίνει Τέχνη σας για εσάς; Ποια τα συναισθήματά σας όταν δημιουργείτε;

«Η ζωή μου είναι Τέχνη περισσότερο από το να είναι η τΤχνη η ζωή μου. Εννοώ ότι από τη φύση μου δεν έχω επιλογή. Και δεν εννοώ την καριέρα, που είναι ό,τι πιο πεζό κοντά στα υπόλοιπα πεζά. Η Τέχνη με προσγειώνει, γιατί με γειώνει μέσω της έκφρασης και της δημιουργίας. Αλλιώς θα είχα εντελώς απογειωθεί με τη σκέψη και μόνο, ή ίσως ούτε καν με τη σκέψη, αλλά μόνο με τη σύλληψη και τον παλμό». 

«Μπορώ σήμερα να κοιτάξω στους τίτλους των ενοτήτων που κάνω και να ψάξω την ουσιαστική μου έμπνευση, που καταλήγει να είναι η Φύση, η Μυθολογία και ο Ανιμισμός, με προσωπικά και πολιτικά σπαράγματα που μεσολαβούν σε μία φιλοσοφημένη αποστασιοποίηση του εαυτού».

Βιογραφικό

Η Λυδία Βενιέρη γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου του 1964 στο Μαρούσι και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι, όπου έζησε για αρκετά χρόνια. Πλέον, κατοικεί στη Νέα Υόρκη. Έχει πάρει μέρος σε πολλές Εκθέσεις και έχει βραβευτεί. Η πρόσφατη Έκθεσή της «Βυρωνική Εποχή» θα φιλοξενείται στο υπέροχο νεοκλασικό κτίριο του 1871, που υπήρξε στο παρελθόν το πρώτο Σχολείο και αργότερα το παλαιό Δημαρχείο Αμαρουσίου στην Πλατεία Ηρώων, όπου και το Μνημείο Ηρώων και στεγάζει την Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη «Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι μέχρι 31 Δεκεμβρίου. Τα έργα της είναι μοναδικά και εντυπωσιάζουν το ελληνικό και το διεθνές κοινό, για το πόσο ζωντανά φαντάζουν. Η Έκθεση διοργανώνεται στο πλαίσιο των επετειακών δράσεων του Δήμου Αμαρουσίου για τα 200 χρόνια της Εθνικής Ανεξαρτησίας, και εντάσσεται στον Κύκλο Εκθέσεων σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών, που ζουν και δημιουργούν στην πόλη, σε μια προσπάθεια ανάδειξης του πολιτιστικού πλούτου του Αμαρουσίου

Ίσως σας ενδιαφέρουν