Μαίρη Βιδάλη: «Ο Αθλητισμός και το Θέατρο αποκάλυψαν τα έκτροπα και αυτό είναι προς τιμή μας»

«Έκανα το δικό μου θέατρο γιατί ήθελα ένα χώρο που η ψυχή μας δεν θα γεράσει»… Η Μαίρη Βιδάλη σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στη «Βραδυνή της Κυριακής»

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Της Εσμεράλδας Αγαπητού

Κυρία Βιδάλη, ανεβάσατε στο θέατρό σας ΔΙΑΧΡΟΝΟ το έργο του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο «Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν». Πείτε μας για την υπόθεση και το ρόλο σας…

PGRpdiBzdHlsZT0iIiBjbGFzcz0ibW9iaWxlX2Jhbm5lciBiYW5uZXItc3RpY2t5Ij4NCgkJCTxkaXYgaWQ9J3ZyYWRpbmlfUFInIGNsYXNzPSJiYW5uZXItc3RpY2t5Ij4NCiAgPHNjcmlwdD4NCiAgICBnb29nbGV0YWcuY21kLnB1c2goZnVuY3Rpb24oKSB7IGdvb2dsZXRhZy5kaXNwbGF5KCd2cmFkaW5pX1BSJyk7IH0pOw0KICA8L3NjcmlwdD4NCjwvZGl2PgkJCTwvZGl2Pg==

«Το έργο μιλά για τα κοινωνικά ήθη της εποχής του συγγραφέα, τη θέση της γυναίκας στη χαμηλή τάξη, την εκμετάλλευσή της, τη διαφθορά του χρήματος. Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες με τη σημερινή πραγματικότητα. Όσο για το ρόλο μου, δεν έχω καμία σχέση με την ηρωίδα και αυτό προκαλεί τεράστιο ερμηνευτικό ενδιαφέρον».

Τα παιδικά σας χρόνια πώς ήταν; Από μικρή είχατε το μικρόβιο της ηθοποιού;

Ήμουν μοναχοπαίδι, ο μπαμπάς μου ήταν καπετάνιος και ταξίδευα από μωρό ακόμη. Η μητέρα μου αγαπούσε το Θέατρο, κι όταν είδα μαζί της, στα 5 μου, την “Ηλέκτρα” με την Άννα Συνοδινού, αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, παρ’ όλες τις μετέπειτα αντιρρήσεις των γονιών μου, που ήταν πολύ αυστηροί γενικά με την ανατροφή μου. Τα πρώτα βήματα στο σανίδι τα έκανα στο Γυμνάσιο, στο Αμερικανικό Κολλέγιο Αγίας Παρασκευής όπου φοιτούσα, με τον θεατρικό μας σύλλογο, στο έργο “Πρόταση Γάμου” του Τσέχοφ, που πήραμε και βραβείο».

Ενώ έχετε παίξει στα μεγαλύτερα θέατρα, προτιμήσατε να δημιουργήσετε ένα δικό σας χώρο, έστω και μικρότερο. Γιατί;

«Για να μπορώ να κάνω τις δικές μου επιλογές, και, όπως λέω πάντα για μένα και τους συνεργάτες μου, “ήθελα ένα χώρο που η ψυχή μας δεν θα γεράσει”».

Πώς και δεν συνεργαστήκατε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την οποία γνωρίσατε λόγω της σχέσης σας με τον αδελφό της Τάκη;

«Δύο φορές μού το πρότεινε, αλλά αρνήθηκα, γιατί ήθελα να μείνει η σχέση μας συγγενική και να μην μπει στη μέση το επαγγελματικό. Με βοήθησε όμως πολύ με τις συμβουλές της, και όταν, για πρώτη φορά, έκανα δικό μου θίασο, στα 27 μου χρόνια, μου είπε: “Μπράβο, Μαίρη μου, τώρα έγινες η… δούλα της δούλας σου”. Με τα χρόνια κατάλαβα τι εννοούσε! Όταν έχεις δικό σου θίασο αναλαμβάνεις την ευθύνη για όλα, μέχρι και για μία λάμπα που θα καεί. Η φετινή παράστασή μας είναι αφιερωμένη στη μνήμη του σκηνοθέτη Τάκη Βουγιουκλάκη».

Εξακολουθεί ηθοποιός να… σημαίνει φως με τα τόσα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν για… ηθοποιούς;

«Πάντα φως! Ο Αθλητισμός και το Θέατρο αποκάλυψαν τα έκτροπα, και αυτό είναι προς τιμή μας».

Εσείς που ξεκινήσατε την καριέρα σας μικρή και πολύ όμορφη, είχατε δεχθεί παρενοχλήσεις;

«Πιστεύω πως οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι έχουν δεχθεί, έτσι κι εγώ, πάντως όχι ακραίες, και ρηξικέλευθα αντιμετωπίσιμες».

Τον περασμένο Νοέμβριο, δώσατε πέντε παραστάσεις για τον Ελληνισμό του Λονδίνου με το έργο «Αθάνατες» της Τάνιας Χαροκόπου, σε σκηνοθεσία του καταξιωμένου Κύπριου Λεωνίδα Λοϊζίδη. Πείτε μας για την εμπειρία σας και την υποδοχή που σας έκανε εκεί το κοινό…

«Ήταν η τρίτη φορά που έπαιξα στο Λονδίνο. Το κοινό ήταν συγκινητικά θερμό και ενθουσιώδες. Πρόκειται για ένα ιστορικό δράμα, που εντάσσει στον δραματουργικό του μύθο πραγματικά γεγονότα από την Ελληνική Επανάσταση, με την Μπουμπουλίνα που υποδυόμουν εγώ, τη Μαντώ Μαυρογένους με τη Χρυσάνθη Γεωργαντίδου, τον παπα-Νικόλα με τον Κωνσταντίνο Ζαμπάρα, και τον καπετάνιο με τον Βασίλη Μπατσακούτσα. Φέτος είχα και μία ευχάριστη έκπληξη: οι εκεί ΑΧΕΠΑ με τίμησαν για την ερμηνεία μου ως Μπουμπουλίνα».

Μολονότι είστε ηθοποιός δεν σας εμπόδισε να γίνετε αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού Αττικής. Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τα κοινά;

«Ξεκίνησα όταν είχα ολοκληρώσει ένα μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής μου καριέρας. Από την πρώτη εκλογή μου ως δημοτική σύμβουλος Κηφισιάς, αλλά και στις δύο επόμενες ως περιφερειακή σύμβουλος Αττικής, είχα κάνει ξεκάθαρα γνωστό πως ο μόνος χώρος που μ’ ενδιέφερε και θεωρούσα πως ήμουν ικανή, λόγω πείρας, να προσφέρω, ήταν αυτός του Πολιτισμού. Για το πόσο ενεργά και αποτελεσματικά μπορεί να κινηθεί ο αντιπεριφερειάρχης εξαρτάται αποκλειστικά από τη νοοτροπία που έχει για το αντικείμενο ο επικεφαλής του. Εδώ, αυτή τη φορά έχω σταθεί τυχερή, γιατί ο περιφερειάρχης μας, Γιώργος Πατούλης, θεωρεί τις δράσεις Πολιτισμού ως επένδυση».

Τι ακριβώς κάνει η Περιφέρεια για τον Πολιτισμό. Τι προγράμματα έχετε;

«Επιγραμματικά θα σας αναφέρω κάποιες ενέργειές μας: Συνεχίζουμε να ενισχύουμε τους μεγαλύτερους πολιτιστικούς μας φορείς, όπως το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το “Διάζωμα”, το Φεστιβάλ Αθηνών, την Ταινιοθήκη της Ελλάδας, το Ίδρυμα Κακογιάννη, το Ίδρυμα Θεοχαράκη κ.ά. Θεσπίσαμε τα βραβεία “Λήκυθος” για Υγεία, Περιβάλλον, Πολιτισμό, Καινοτομία κ.ά. Προκηρύξαμε καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς για βραβεύσεις καλύτερης Μουσικής Σύνθεσης, Θεατρικού Έργου, Εικαστικού Έργου και Ποίησης, με θέμα το 1821 και φέτος το 1922 (Μικρασιατική Καταστροφή), για να παροτρύνουμε τους ανθρώπους του πνευματικού χώρου να εμπνευστούν από την Ιστορία μας. Διατέθηκαν 3.000.000 € σε εκδηλώσεις για ενίσχυση των καλλιτεχνών Θεάτρου και Μουσικής, αυτή τη δύσκολη περίοδο που βιώνουμε. Με προγραμματική που ολοκληρώσαμε, θα χρηματοδοτήσουμε την ανακαίνιση της θεατρικής αίθουσας του Φιλολογικού Τμήματος του ΕΚΠΑ».

Μέχρι τώρα το επάγγελμα-λειτούργημα που επιλέξατε, σας αντάμειψε, σας έδωσε όσα προσδοκούσατε στο ξεκίνημά σας;

«Με μαθηματική ακρίβεια, θα έλεγα».

«Με την πανδημία, ακόμη και στους εξωτερικούς χώρους ο κόσμος είναι λιγότερος. Το “Διάχρονο” είναι covid free, οπότε υπάρχει ασφάλεια. Σέβομαι το φόβο του κόσμου, αλλά λυπάμαι τους συνωμοσιολόγους».

Η Μαίρη Βιδάλη γεννήθηκε την 1η Αυγούστου, στην Αθήνα. Ο πατέρας της είναι από την Τήνο, και χαριτολογώντας λέει ότι τους Τηνιακούς τούς αποκαλούν «Αγαθοτηνιακούς» και, ότι και εκείνη είναι εντελώς «Αγαθοτηνιακιά». Η μητέρα της κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και το Αϊβαλί. Το 2004, που πήγε να παίξει «Φαίδρα», στο αρχαίο θέατρο της Εφέσου, πήγε βόλτα στο Αϊβαλί και βρήκε το σπίτι της γιαγιάς της. Αποφοίτησε από το Pierce College, τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και από το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1976 εξελέγη «Μις Ελλάς» και «3η Μις Κόσμος Μάγια» στο Πουέρτο Ρίκο. Έχει παίξει στο Θέατρο, το Σινεμά, στην Τηλεόραση, έχει κάνει σκηνοθεσίες, έχουν εκδοθεί μεταφράσεις της σε θεατρικά έργα και 4 ποιητικές συλλογές. Είναι μητέρα 3 παιδιών.

Ίσως σας ενδιαφέρουν