Θανάσης Κουρλαμπάς: «Ο δυσκολότερος, ο πιο απαιτητικός και συνάμα και ο μεγαλύτερος ρόλος της ζωής μου, του πατέρα»

Της Εσμεράλδας Αγαπητού

Αναδημοσιεύση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

– Κύριε Κουρλαμπά είστε χρόνια στο θέατρο, όμως η δημοτικότητά σας εκτοξεύτηκε με τον ρόλο του Κλεομένη Ψαθά στις «Άγριες Μέλισσες». Πως αισθανθήκατε; Ο κόσμος τι σας έλεγε;

«Ήταν μεγάλη πρόκληση και ταυτοχρόνως μεγάλη χαρά να τον αναλάβω . Αισθάνθηκα πολύ δημιουργικός προσπαθώντας να τον προσεγγίσω και τελικά να τον ερμηνεύσω. Σε αυτό συνέβαλαν και οι συνάδελφοι με τους οποίους είχα σκηνές αλλά και οι σκηνοθέτες μου. Και όπως συμβαίνει συχνά με δουλειές που αγαπιούνται από τον κόσμο, η συνάντησή τους μαζί σου είναι γεμάτη όμορφες στιγμές! Τα σχόλια και η αγάπη που εισπράττεις όταν καταφέρνεις να τους κάνεις συντροφιά κάθε βράδυ, είναι ανεκτίμητα».

-Ο αντιπαθητικός «Κλεομένης» σας έφερε περισσότερες προτάσεις για δουλειά ;

«Η αλήθεια είναι ότι ο Κλεομένης ήταν μία πολυσύνθετη προσωπικότητα γραμμένη εξαιρετικά από τη Μελίνα Τσαμπάνη και τον Πέτρο Καλκόβαλη και απόλαυσα κυριολεκτικά τον ρόλο. Μπορεί να είχε ιδιαιτερότητες η ερμηνεία και η προσέγγιση του, το σταδιακό χτίσιμο του, γιατί ήταν πολύ μακριά από μένα, όμως αυτό ήταν και το ενδιαφέρον . Χρωστάω πολλά σε όλη την οικογένεια των «Άγριων Μελισσών» και στον Κλεομένη. Και ναι, όπως είναι φυσικό μετά από μία επιτυχία πάντα ανοίγουν κάποιες πόρτες. Το σημαντικό όμως ήταν ότι συναντήθηκα με σπουδαίους ανθρώπους μπροστά και πίσω από τις κάμερες ».

– Έχετε ταλέντο και στην ζωγραφική. Θα δούμε κάποια έκθεσή σας;

«Αν και το πρώτο μεγάλο μου όνειρο ήταν να σπουδάσω στην Καλών Τεχνών, γιατί από μικρός αγαπούσα να παλεύω με τις μπογιές και τα σκίτσα , απέχω πολύ από το να αποκαλέσω τον εαυτό μου έστω και στο ελάχιστο ζωγράφο! Ελπίζω όταν βρω χρόνο να μπορέσω να ασχοληθώ πιο πολύ, ακόμη και να σπουδάσω».

-Πόσο σημαντική είναι η σχέση ηθοποιού-σκηνοθέτη;

«Είναι μία συμπαγής και αδιαίρετη σχέση . Μόνο όταν αυτή η σχέση λειτουργεί , τουλάχιστον σε ικανοποιητικό βαθμό , μπορεί να επιτελεστεί το μεγαλείο μιας παράστασης. Δεν είναι μία σχέση εξουσίας, είναι μία σχέση συμπόρευσης, όπου το όραμα του σκηνοθέτη και οι ικανότητες του ηθοποιού έρχονται και δένουν μαγικά και γεννούν ένα ρολό και μία παράσταση».

-Από τη συνεργασία με τον Σπύρο Ευαγγελάτο τι κρατήσατε;

«Η μεγάλη τιμή και η μεγάλη ευλογία που είχα να βρεθώ χρόνια δίπλα στον αείμνηστο Σπύρο Ευαγγελάτο και το «Αμφιθέατρό» του και τους ανθρώπους που συνάντησα εκεί μέσα και έζησα τόσα χρόνια μαζί τους, με διαμόρφωσαν κυρίως ως άνθρωπο και αμέσως μετά ως καλλιτέχνη. Θα κρατήσω την τεράστια αγάπη του για τη δουλειά μας, για το Κείμενο και τον Λόγο και φυσικά το μοναδικό χιούμορ του! Το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα, είναι ότι αυτή η δουλειά είναι μία σπουδαία δουλειά και συνάμα ένα πανέμορφο παιχνίδι! Ένα παιχνίδι ρόλων και συναισθημάτων , με στόχο να ταξιδέψουν τον θεατή».

– Ο θεατής τι θα έχει πάρει όταν πέσει η αυλαία;

«Ό, τι έχεις καταφέρει να του δώσεις. Μικρό ή μεγάλο είναι πάντα αρκετό για να του επιτρέψει να κάνει τις δικές του προβολές και τις δικές του αναλογίες και να επικοινωνήσει με τον θεατρικό λόγο. Δεν πρέπει να του δίνεις ούτε απαντήσεις ούτε λύσεις. Μία καλή παράσταση , όπως έλεγε ο αείμνηστος Σπύρος Ευαγγελάτος , πρέπει να αφήνει ερωτηματικά και όχι θαυμαστικά ή τελείες».

-Κάνετε και μεταγλωττίσεις ;

«Τη λατρεύω τη μεταγλώττιση γιατί σου ξυπνάει μέσα σου τα πιο αγνά, τα πιο παιδικά ερεθίσματα. Είναι σπουδαίο να μεγαλώνεις με τη φωνή σου μικρά παιδιά και να τα κάνεις να περνούν όμορφα! Είναι επίσης ένα πολύ μεγάλο σχολείο γιατί σου οξύνει σχεδόν όλες σου τις ικανότητες».

-Από τους «12 Ενόρκους» στις «Άγριες Μέλισσες» και τώρα σε τρεις παραστάσεις «Θαύμα» στο Ωδείο Φακανά, «Η Σιωπηλή Λίμνη» στο Επί Κολωνώ, «Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς» στο Αλκμήνη, και το σήριαλ «Χαιρέτα μου τον πλάτανο». Τέσσερεις διαφορετικοί ρόλοι, δεν μπερδεύεστε;

«Είμαι μαθημένος στην πολλή δουλειά μου αρέσει να γεμίζω τους χειμώνες και τα καλοκαίρια μου με τη δουλειά μου, και όχι , δεν μπερδεύεσαι γιατί κάθε ρόλος, κάθε συνεργασία και κάθε έργο με το δικό του ιδιαίτερο περιβάλλον, είναι ένα παράλληλο διαφορετικό ταξίδι. Διαφορετικό από όσα έκανες αλλά και από όσα κάνεις ταυτόχρονα. Υπάρχουν σαφώς εργαλεία και τρόποι για να τακτοποιείς μέσα σου τους διαφορετικούς αυτούς μικρόκοσμους. Αυτά είναι τα μικρά μυστικά της δουλειάς μας»!

-Με τι χαλαρώνετε;

«Αποδράσεις στον Υμηττό, χρόνος με την οικογένειά μου, πολλή μουσική και η οδήγηση. Είμαι ικανός να οδηγώ με συντροφιά μια ωραία μουσική ώρες ατελείωτες. Παύει η σκέψη και χαλαρώνει το μυαλό και η καρδιά».

-Ο Θανάσης σαν μπαμπάς πως είναι; Πιο αυστηρός με τον γιο, πιο ελαστικός με την κόρη;

«Όχι, μακριά από μένα τέτοιοι διαχωρισμοί. Τα λατρεύω και τα δύο, τα καμαρώνω και προσπαθώ να είμαι αντάξιος της εμπιστοσύνης τους και αρκετός για τις ανάγκες τους. Ο δυσκολότερος, ο πιο απαιτητικός και συνάμα και ο μεγαλύτερος ρόλος της ζωής μου».

—————————————————————————————————————-

«Λατρεύω τη μεταγλώττιση γιατί σου ξυπνάει μέσα σου τα πιο αγνά, τα πιο παιδικά ερεθίσματα. Είναι σπουδαίο να μεγαλώνεις με τη φωνή σου μικρά παιδιά και να τα κάνεις να περνούν όμορφα»!

—————————————————————————————

Βιογραφικό

Ο Θανάσης Κουρλαμπάς, γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Πτυχιούχος Κοινωνιολογίας – Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου με ειδίκευση στην Εγκληματολογία , αριστούχος απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης “Θεμέλιο” του Νίκου Βασταρδή, έχει παίξει στο θέατρο, στην τηλεόραση , στον κινηματογράφο, έχει ασχοληθεί με μεταγλωττίσεις. Ένας εξαίρετος ηθοποιός με πηγαίο ταλέντο κι ένας θαυμάσιος οικογενειάρχης. Φοιτώντας στο Πάντειο, ξεκίνησε παράλληλα την Δραματική Σχολή και πολύ σύντομα ξεκαθάρισε για το τι ήθελε να ακολουθήσει. Θεωρούσε και θεωρεί τον εαυτό του εξαιρετικά… ατάλαντο όχι μόνο για Διπλωμάτη αλλά και για οτιδήποτε έχει να κάνει με πολιτική. Το μόνο πράγμα με το οποίο θα άλλαζε την υποκριτική , θα ήταν η σκηνογραφία. Θεωρεί τον εαυτό του «εργάτη του θεάτρου» .