Λαπαροσκοπική και υστεροσκοπική στη μάχη κατά της υπογονιμότητας
Αμφότερες πραγματοποιούνται με την ασθενή υπό γενική αναισθησία ή μέθη και στοχεύουν στην αύξηση των πιθανοτήτων επίτευξης μίας επιθυμητής κύησης
Η λαπαροσκόπηση και η υστεροσκόπηση χρησιμοποιούνται ευρέως στα πλαίσια της διερεύνησης, αλλά και για την αντιμετώπιση της γυναικείας υπογονιμότητας. Αμφότερες πραγματοποιούνται με την ασθενή υπό γενική αναισθησία ή μέθη και στοχεύουν στην αύξηση των πιθανοτήτων επίτευξης μίας επιθυμητής κύησης, είτε με φυσική σύλληψη, είτε με εξωσωματική γονιμοποίηση, η οποία θα μπορέσει να εξελιχθεί ομαλά.
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της λαπαροσκόπησης ελέγχεται η κοιλιακή χώρα της ασθενούς με την είσοδο κάμερας (λαπαροσκοπίου) μέσω του ομφαλού της. Η λαπαροσκόπηση μας επιτρέπει να εκτιμήσουμε την ύπαρξη παθολογιών των έσω γεννητικών οργάνων, δηλαδή της μήτρας, των σαλπίγγων και των ωοθηκών, με απώτερο σκοπό την αντιμετώπιση αυτών. Αποτελεί την πιο ακριβή εξέταση για τον έλεγχο της διαβατότητας των σαλπίγγων και σημαντικό μέσο διαφοροδιάγνωσης, ιδίως στην περίπτωση της “ανεξήγητης υπογονιμότητας”, δηλαδή στην περίπτωση που δεν αναγνωρίζεται κάποιο σαφές αίτιο για την υπογονιμότητα ενός ζευγαριού.
Οι πιο συνήθεις παθολογίες, οι οποίες διαγιγνώσκονται μέσω της λαπαροσκόπησης και επηρεάζουν τη γονιμότητα της γυναίκας, είναι η ενδομητρίωση, οι υδροσάλπιγγες (ύπαρξη υγρού στις σάλπιγγες) και η απόφραξη των σαλπίγγων λόγω συμφύσεων. Η αντιμετώπιση των παθολογιών αυτών γίνεται με γνώμονα τη βελτίωση της γονιμότητας της γυναίκας. Ειδικώς, όμως, στην περίπτωση της ενδομητρίωσης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ωοθηκικές εφεδρείες της γυναίκας πριν από την υποβολή της σε χειρουργική αφαίρεση των ενδομητριωμάτων (κύστες ενδομητρίωσης στην ωοθήκη).
Με την υστεροσκόπηση ελέγχεται η ενδομήτρια κοιλότητα της μήτρας με τη χρήση κάμερας (υστεροσκοπίου). Η υστεροσκόπηση αποτελεί την πιο συχνά εκτελούμενη επέμβαση στα πλαίσια διερεύνησης της γυναικείας υπογονιμότητας, καθώς μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε παθολογίες του ενδομητρίου, όπως πολύποδες, ινομυώματα που προβάλλουν στην ενδομήτρια κοιλότητα, συμφύσεις, ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας και άλλες παθολογικές καταστάσεις, οι οποίες ενδέχεται να αποτελούν την αιτία επαναλαμβανόμενων αποβολών ή να εμποδίζουν την εμφύτευση του εμβρύου.
