Άποψη – Η Σοφία δεν ξέχασε ποτέ…

«Ντροπή». Ίσως ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός μετά την εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου και τον «ασκό του Αιόλου» που – καλώς – άνοιξε με τις απανωτές καταγγελίες αθλητριών που υπέστησαν σεξουαλική παρενόχληση, ακόμα και κακοποίηση.

Ντροπή γιατί σε μια χώρα που αποτελεί το λίκνο του Ολυμπιακού Ιδεώδους και της ευγενούς άμιλλας, φροντίζουμε εμείς οι ίδιοι να καταλύουμε όσα έχουμε χτίσει. Όσες αρχές και όσα «πιστεύω» προσπαθούμε να μάθουμε και να ακολουθούμε, τα διαλύουμε με τέτοιες βάρβαρες πράξεις.

Γιατί, περί βαρβαρότητας πρόκειται, η αδυναμία ενός άνδρα να δεχθεί το «όχι» μιας γυναίκας και να προβαίνει σε βιασμό. Το «όχι» σημαίνει «όχι». Είναι τόσο απλό. Δεν είναι ερωτικό παιχνίδι ούτε σεξουαλικό υπονοούμενο.

Το «γιατί δεν μίλησε πιο νωρίς η Μπεκατώρου» δεν θα έπρεπε καν να τίθεται ως ερώτημα. Όχι μόνο για την Ολυμπιονίκη και για μια γυναίκα που με έκανε – μαζί με τον Νίκο Κακλαμανάκη – σε ηλικία 9 χρονών να θέλω να παρακολουθήσω ιστιοπλοΐα.

Δεν θα έπρεπε καν να τίθεται ως ερώτημα για κάθε γυναίκα που έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση. Τρανή απόδειξη τα σχόλια στα social media όπως «ψάχνει δημοσιότητα», «τόσα χρόνια δεν θυμόταν, «τώρα το θυμήθηκε» και άλλα πολλά.

Όχι, η Σοφία δεν το θυμήθηκε τώρα. Δεν το ξέχασε ποτέ.

Και αν όσα διαβάσατε παραπάνω είναι «κλισέ» και «χιλιοειπωμένα» και ότι «δεν μας λες και κάτι καινούριο», ας αναλογιστούμε όλοι το γιατί.

Γιατί έχουν καταλήξει όλες αυτές οι εκφράσεις να επαναλαμβάνονται διαρκώς, κάθε φορά που βγαίνει στην επιφάνεια μια νέα σεξουαλική κακοποίηση. Προφανώς και η Σοφία Μπεκατώρου και η κάθε «Σοφία» χρειάζεται απεριόριστη συμπαράσταση και συνδρομή.

Ίσως τότε, γίνει το κρίσιμο βήμα να ιαθεί ένα κομμάτι μιας – συνολικά – άρρωστης κοινωνίας…

#ΜετηνΣοφία