Βασιλικοί έρωτες και απιστίες στην οικογένεια των Γκλύξμπουρκ

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Το πρόσφατο διαζύγιο του πρίγκιπα της Δανίας Νικολάου, δευτερότοκου γιου του τελευταίου βασιλιά της χώρας Κωνσταντίνου, γίνεται αφορμή για μία σύντομη ιστορική αναδρομή στους έρωτες (φανερούς και κρυφούς), τα διαζύγια και τα πάθη στη δανέζικη οικογένεια των Γκλύξμπουργκ (Glücksburg), που βασίλεψε, με μεγάλα χρονικά διαλείμματα, για 77 χρόνια στην Ελλάδα, από το 1863 έως το 1967.

«Ξεπόρτιζε», αλλά κρατούσε τους τύπους

Ο μακροβιότερος όλων, επί πεντηκονταετία (1863-1913) μονάρχης και ιδρυτής της δυναστείας των Γκλύξμπουργκ που ηγεμόνευσε στην Ελλάδα, δευτερότοκος γιος του πρίγκιπα και μετέπειτα βασιλιά της Δανίας Χριστιανού Θ’, ήταν ένας εξαιρετικά συμπαθής στο εξωτερικό και, όπως απεδείχθη, συνετός για τα ελληνικά πράγματα, βασιλέας.

Αν και άνθρωπος της καλής ζωής, προτιμούσε να διατηρεί τα προσχήματα στο αυστηρών αρχών επαρχιώτικο «αστικό» περιβάλλον της Αθήνας, γι’ αυτό και όποτε έφευγε στο εξωτερικό, δεν έχανε την ευκαιρία να γευτεί όσες απολαύσεις τού έλειπαν…

Αγαπημένος του προορισμός –όπως και όλης της τότε «καλής κοινωνίας» της Ευρώπης– η Νότια Γαλλία, η περιοχή της Νίκαιας, το Σεν Τροπέ και το Σεν Κλου.

Εκεί διέμενε τους θερινούς μήνες και μία μετρέσα πολυτελείας, στον προθάλαμο της οποίας ο θρύλος λέει ότι έπαιζαν χαρτιά… τρεις βασιλείς της Ευρώπης: ο Βρετανός βασιλιάς Εδουάρδος Ζ’, ο τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος Γ’ και ο βασιλιάς των Ελλήνων Γεώργιος Α’.

Ο σημερινός αναγνώστης πρέπει να καταλάβει ότι στο πλαίσιο της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία εκείνα τα χρόνια, ακόμη και εάν επρόκειτο για βασιλείς, αυτού του είδους τα «ξεπορτίσματα» ήταν ανεκτά όσο τηρούντο οι… τύποι. Ο Γεώργιος Α’ όχι μόνο τηρούσε τα προβλεπόμενα προσχήματα ευλαβικά, αλλά υπήρξε ο καλύτερος βασιλιάς της Ελλάδος, επί των ημερών του οποίου (μέχρι της δολοφονία του στη Θεσσαλονίκη το 1913) η χώρα ευτύχησε να διπλασιάσει την έκτασή της και να αποκτήσει ένα υποδειγματικό για την εποχή κοινοβουλευτικό πολίτευμα με την καθιέρωση της Αρχής της Δεδηλωμένης το 1875.

Ο ατίθασος Τίνος και η Ιταλίδα Πάολα

Ο Κωνσταντίνος Α’, που βασίλεψε από το 1913 έως το 1917 και από το 1920 έως το 1924, γιος του Γεωργίου Α’, υπήρξε σφόδρα ερωτευμένος με την ιταλικής καταγωγής ύπανδρη Πάολα Λοτέρο.

Είναι και η μόνη επίσημη ερωμένη μέλους της οικογένειας των Γκλύξμπουργκ που έχει φιλοξενηθεί στο Τατόι, τότε θερινή έπαυλη της οικογένειας! Κάποια στιγμή, ο Κωνσταντίνος, ο Τίνος για τους συγγενείς και φίλους, την επισκέφτηκε στο σπίτι της στο Παρίσι. Και όλα αυτά τα γνωρίζουμε από τη δημοσίευση της ερωτικής τους αλληλογραφίας, πολλές δεκαετίες μετά, πρώτα υπό τη μορφή ιστορικού μυθιστορήματος από τη δημοσιογράφο, Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου, και μετέπειτα σε μορφή επιστημονικού συγγράμματος από τον καθηγητή Γεώργιο Μαυροκορδάτο. Το γνωρίζουμε, λοιπόν, από αυτές τις δύο πηγές.

Ο κύριος τρόπος επικοινωνίας τους ήταν η ανταλλαγή ερωτικών επιστολών, ενώ συναντιούνταν από κοντά είτε στο Τατόι, είτε στο Μιλάνο, είτε στο Παλέρμο στο Sarmato, κοντά στην Πιατσέντσα (ελληνιστί «Πλακεντία»). Η ανταλλαγή επιστολών και ερωτικών συνευρέσεων συνεχίσθηκε μέχρι το θάνατο του Κωνσταντίνου το 1923.

Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η Πάολα τον συμβούλευε εναντίον του Εθνάρχη Ελευθερίου Βενιζέλου, ειδικά μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την Εκτέλεση των Έξι στο Γουδή.

Της απαντά ο ίδιος: «Υπήρξα υπερβολικά επιεικής, υπερβολικά πολιτισμένος και τίμιος μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Ξέρω τι σκέφτεσαι σχετικά μ’ αυτό, αλλά μην κατηγορείς τον λαό μου. Δεν είναι υπεύθυνος για τα εγκλήματα αυτών των δολοφόνων.

Δεν ήταν λοιπόν η Μικρασιατική Καταστροφή στρατιωτική ήττα, έστω κι αν ο πόλεμος “πήγε άσχημα” (a mal tourné). Ήταν “πολιτική ήττα” (;) που προκάλεσε ο Βενιζέλος με τους δικούς του».

Να σημειωθεί πάντως, ότι ουδέποτε υπήρξε αναφορά ή διαρροή απόρρητων εγγράφων στις επιστολές αυτές. Ο Κωνσταντίνος μέσα στο πάθος του υπήρξε άψογος ως ηγεμών.

Ο κρυφός γάμος του Αλέξανδρου

Εν συντομία, να αναφερθεί και ο μεγάλος έρωτας του βασιλιά Αλεξάνδρου με την Ασπασία Μάνου, που παντρεύτηκαν κρυφά το 1919, ενώ ο γάμος τους αναγνωρίστηκε μετά το θάνατο του άτυχου Αλεξάνδρου από τσίμπημα μαϊμούς το 1920, στο Τατόι. Απέκτησαν μία κόρη, την Αλεξάνδρα, η οποία παντρεύτηκε τον βασιλιά Πέτρο της Γιουγκοσλαβίας, πατέρα του σημερινού Αλέξανδρου Καραγεώργεβιτς.

Από τους νεότερους έρωτες υπήρξε το φημολογούμενο ειδύλλιο, αλλά από πουθενά τεκμηριωμένο, μεταξύ του Κωνσταντίνου Β’ και της ηθοποιού Αλίκης Βουγιουκλάκη, αλλά και η εικαζόμενη σχέση της εν ζωή μικρότερης αδελφής του Κωνσταντίνου, πριγκίπισσας Ειρήνης, με γόνο γνωστής ελληνικής πολιτικής οικογένειας.

Ο πρίγκιπας Γεώργιος και ο… θείος του

Ο πρίγκιπας Γεώργιος, γιος του Γεωργίου Α’, υπήρξε ο πρώτος κυβερνήτης της ελεύθερης Κρήτης μέχρι την ενσωμάτωσή της στην Ελλάδα το 1913. Γι’ αυτό και έλαβε το προσωνύμιο «ο Κρης». Εξαιτίας της σύγκρουσής του με τον Βενιζέλο που είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα στην Κρήτη στα τέλη του 19ου αιώνα, οδηγηθήκαμε στην Επανάσταση του Θερίσου.

Όμως, το μυαλό και η σκέψη του Γεωργίου ήταν στον θείο του Βάλντεμαρ (νεότερο αδελφό του πατέρα του, Γεωργίου Α’!), με τον οποίο είχαν αναπτύξει μία πολύ στενή προσωπική και ερωτική σχέση. Κάτι που υπαινίχθηκε σαφέστατα στα βιβλία της η μετέπειτα σύζυγος του πρίγκιπα και μεγάλη ψυχαναλύτρια Μαρία Βοναπάρτη (αγαπημένη μαθήτρια του Σίγκμουντ Φρόιντ).

Ο δυστυχισμένος γάμος και η Αγγλίδα ερωμένη

Ο απόμακρος και ψυχρός χαρακτήρας του Γεωργίου Β’, σε συνδυασμό με τον υπερβολικά ένρινο τρόπο ομιλίας του, έγινε αιτία πολλών σκόπιμων παρεξηγήσεων, κυρίως από αντιπάλους της μοναρχίας. Έζησε μέσα σε έναν δυστυχισμένο αλλά σύντομο γάμο με την πριγκίπισσα Ελισάβετ της Ρουμανίας, για δύο χρόνια (1921- 23).

Δεν απέκτησαν παιδιά, γι’ αυτό και το 1947, μετά το θάνατό του, ανήλθε στο Θρόνο ο αδελφός του, Παύλος. Μετά το 1923 και την εκδίωξη της δυναστείας, ο Γεώργιος γνώρισε την Αγγλίδα Τζόις Μπρίτεν Τζονς, η οποία έμελλε να είναι ο κρυφός έρωτάς του μέχρι το θάνατό του.

Την ερωμένη του τη γνώρισε σ’ ένα ταξίδι στην Ινδία, σε κυνήγι τίγρεων! Εκείνη ήταν παντρεμένη, αλλά χώρισε για να αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στον Γεώργιο.

Όλα τα χρόνια της παραμονής του Γεωργίου Β’ στην Αγγλία, η Τζόις κρατιόταν ακούσια ή εκούσια μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Υπάρχει μία πολύ σπάνια φωτογραφία μαζί τους.

Όταν, όμως ήρθε η ώρα της επιστροφής του Γεωργίου Β’ στην Ελλάδα, το 1935, ήθελε οπωσδήποτε να έρθει μαζί και η ερωμένη του. Μάλιστα, δημιουργήθηκε τεράστιο ζήτημα στην ελληνική βασιλική Αυλή. Τελικά, λίγο καιρό μετά, η Τζόις έφτασε στην Ελλάδα και ο Γεώργιος της νοίκιασε ένα σπίτι κοντά στο Τατόι, όπου κρυφά περνούσε πολλές νύχτες.

Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι η ερωμένη του Έλληνα βασιλιά παρευρέθηκε και στη κηδεία του, το 1947, στο Τατόι.

Και είναι προς τιμήν της μνήμης της βασίλισσας Φρειδερίκης, η οποία λόγω ιδιοσυγκρασίας περιφρονούσε πολλές φορές τους τύπους του πρωτοκόλλου, ότι την ώρα του ενταφιασμού της σορού του Γεωργίου ζήτησε να σταματήσουν, την αναζήτησε στους λίγους παριστάμενους στο λόφο του Παλαιόκαστρου και την έφερε να σταθεί δίπλα στους βασιλείς για να αποχαιρετήσει τον υψηλό νεκρό, που τόσο διακριτικά στάθηκε δίπλα του και τον στήριξε χωρίς αντάλλαγμα…