Από τη «Βραδυνή της Κυριακής» – Το όνειρο του Ωνάση

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το Μονακό πνέει τα λοίσθια. Οι παλαιοί θαμώνες το έχουν εγκαταλείψει αναζητώντας πιο μοντέρνα θέρετρα. Η SocietedesBainsdeMer (S.B.M.), που διαχειρίζεται το Καζίνο και το «HoteldeParis», είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Λεπτομέρεια κεφαλαιώδους σημασίας. Μεγαλομέτοχος της εταιρείας είναι ο πρίγκηψ-ηγεμών του «Βράχου» όπως αποκαλείται το Μονακό. Επίσης, στην μετοχική σύνθεση συμμετέχει η οικογένεια του Φρανσουά Μπλαν που ίδρυσε το Καζίνο.

Η εγγονή του Μαρία Βοναπάρτη έγινε πριγκίπισσα της Ελλάδος μετά τον γάμο της με τον πρίγκηπα Γεώργιο, υιό του βασιλέως Κωνσταντίνου ΙΒ’. Υπάρχει όμως και ένα άλλο ελληνικό connexion. Σε ένα από τα ταξίδια του στο λιλιπούτειο Πριγκιπάτο, ο Αριστοτέλης Ωνάσης διακρίνει μία επιχειρηματική ευκαιρία να επενδύσει. Αγκυροβολεί επί μονίμου βάσεως την θαλαμηγό του «Χριστίνα» στην προβλήτα του «PortHercule», του Λιμένος του Ηρακλέους. Δειπνεί τακτικά με τον Ραινιέ, είτε στο Παλάτι είτε στο «HoteldeParis», και συζητούν για την νέα εποχή εις την οποία πρέπει να εισέλθει το Μονακό.

Λέγεται ότι ήταν δική του ιδέα να νυμφευθεί ο γαλαζοαίματος την διάσημη ηθοποιό του Χόλλυγουντ Γκραίης Κέλλυ, η οποία βρισκόταν στην περιοχή για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.

Ο γάμος αυτός, μαζί με τα χρήματα και την ενέργεια που έχει εισφέρει ο δαιμόνιος Σμυρνιός θα ξαναφέρουν το Μονακό στην μόδα. Το Καζίνο κατά πρώτον λόγο, και το ξενοδοχείο σφύζουν από ζωή. Η ιστορία δεν θα έχει αίσιο τέλος για τον συνεταιρισμό.

Ο Ραινιέ θα προχωρήσει σε μονομερή αύξηση κεφαλαίου και θα «πετάξει έξω» τον Ωνάση. Το πολίτευμα του κρατιδίου είναι απόλυτος μοναρχία και κάθε νομική ένσταση του Έλληνα εφοπλιστού δεν θα έχει αποτέλεσμα.

Τότε, ο Ωνάσης θα στρέψει την προσοχή του στην χώρα μας. Το όραμά του θα είναι να κάνει την παραλιακή ζώνη της Αθήνας, ένα νέο Μονακό. Δεν χρειάζεται κανείς να έχει φαντασία για να αντιληφθεί τους λόγους που το σχέδιό του δεν προχώρησε.